23 juli 2009 worden we wakker in Nossob met een strakblauwe lucht. We zijn vandaag om 06.30 uur opgestaan. Dat is ineens wel erg vroeg maar we willen om 08.00 uur vertrekken. We hebben een lange dag voor de boeg. Eerst weer door het hek om in de dierenwereld te komen. Zo'n 500 meter verderop zitten ineens 2 leeuwen in het gras, ze zijn met elkaar aan het stoeien en hebben het heel erg naar hun zin. Bert en Lisa klimmen uit de auto, ik wil toch graag dat Lisa in de auto blijft, het zijn wel leeuwen en je weet nooit hoeveel het er zijn. We kijken naar het gestoei en na een poosje rijden we door. Ineens duikt er 1 leeuw op de weg op. Hij loopt langs de auto's en gaat het veld in.

Wow, 3 leeuwen in de eerste 10 minuten. We rijden door en zien oryxen en ook voor het eerst wildebeesten. Zo mooi als ik de oryx vind zo lelijk is de wildebeest. Na 10 km lopen er ineens 4 leeuwinnen met als laatste 1 grote leeuw in een optocht . Hij is enorm en loopt trots als een pauw achter zijn harem aan. Het is zo'n indrukwekkend gezicht. Het lijkt zelfs onwerkelijk. We blijven staan en bekijken de optocht zij lopen ongestoord door en trekken zich niks aan van ons. Uiteindelijk zien we die ochtend in totaal 12 leeuwen. Onze vakantie is al voor een groot deel geslaagd.

Gelukkig blijft het daar niet bij. We komen een kudde wildebeesten tegen en een grote groep struisvogels, die zo dichtbij zijn dat we ze bijna aan kunnen raken, terwijl ik er foto's van maak zie ik ineens een stukje verder op de zeer herkenbare oren van een giraffe boven een boom uitsteken. Zo'n 12 giraffen staan gezellig bij elkaar van de bomen te eten en kijken ook weer onverstoorbaar naar ons. Indrukwekkend, ze lopen rustig door terwijl wij de ene foto naar de andere schieten.

Wat een geluk, zoveel beesten in 1 ochtend. Rond 13.00 uur zijn we bij de grens en we verwachten een hoop gedoe. Tijdens onze rit door de Kalahari zijn we namelijk ergens terecht gekomen in Zuid Afrika maar we hebben geen stempel in ons paspoort dat we binnen gekomen zijn. Nu komen we aan bij de grens van Zuid Afrika met Namibië en gezien al onze vorige grens ervaringen verwachten we een hoop gedoe. Niks is minder waar, het gaat erg soepel en het ' visum' helpt enorm, toch maar goed dat we het gedaan hebben. Net over de grens lunchen we lekker en we rijden verder.

We willen proberen vandaag nog in Stampriet te komen om te overnachten. Morgen willen we aankomen op Katjapia . Dit is een farm waar we lekker kunnen kamperen en bij kunnen komen. Hij wordt gerund door een Namibiër die Nederlands spreekt. Daar kunnen we een wasje draaien en willen we de rest van onze reis uit stippelen. Ervaring leert nu dat 4 weken rondtrekken echt te kort is om alles te zien wat we willen. We hebben de 3^e dag al besloten dat we zeker terug gaan want het is zo mooi en er is zoveel te zien. Dus we moeten keuzes gaan maken en dat gaan we daar doen. De farm ligt zo'n 100 km boven Windhoek en dat ik dus een rit van nog zo'n 500 km. Op pad.