Popa Falls naar Chobe in Botswana
3 augustus 2009 worden we wakker bij Poppa Falls. We hebben een plekje uitgekozen dat niet te dicht bij het water was ivm de muggen maar voor het ontbijt besluiten we anders. Bert en Lisa verzamelen hout voor een vuurtje en al snel zitten we aan de oever van de rivier te ontbijten terwijl de zon lekker warm begint te worden. De vogels fluiten ook voor het eerst, wij begrijpen het wel, als het ās nachts vriest heb je niet echt zin om al heel vroeg te gaan fluiten.
We vertrekken op tijd en rijden alweer snel langs mooie dorpjes wat we ook zien is dat ook in NamibiĆ« maandag wasdag is. In veel dorpjes hangt kleurrijke was aan de lijn of over de hekken te wapperen. We rijden vandaag naar Botswana, en zullen daar iets heel toeristisch gaan doen. Een boottocht over de Chobe en met een bus naar Zimbabwe om naar de waterval āVictoria Fallsāte gaan kijken. We hebben een camping opgekregen van iemand die we bij Ebi ontmoet hebben en gaan op pad. Zoals ik al eerder schreef is de grens over gaan in Afrika niet iets wat aan regels of tijd gebonden is. Geen Shengen akkoord dus. Toen we onze nieuwe auto kregen hebben we wat korting gekregen als wij de invoer van de auto regelden bij de grens met Botswana. We gaan ervan uit dat dit dus wel even kan duren. Net voor de grens besluiten we nog even te stoppen om te tanken. In We hebben nog Randen daarmee kun je zowel in Zuid Afrika als NamibiĆ« betalen maar in Botswana hebben ze Pulaās en die willen we eigenlijk niet meer kopen. Ik wil daar ook nog wat boodschappen doen en dus gaat Bert tanken en wij lopen naar de supermarkt. Het is een marktdag en ontzettend druk. Ook deze locale supermarkt heeft niet veel en we kunnen niet veel kopen maar wel weer een leuke ervaring om door zoān dorpje te lopen en vooral Lisa loopt met veel zelfvertrouwen. Ze wordt maar 1 x aangeraakt door iemand, die wil even aan haar witte velletje zitten. Onderweg komen we ook nieuwe verkeersborden tegen. Pas op, overstekende olifanten. De hele weg kijken we ernaar uit maar jammer genoeg steekt er geen olifant over. Hopelijk komt dat wel nog. Aangekomen bij de grens is er niemand. We zijn snel NamibiĆ« uit en Bert vraagt nog een paar keer hoe moet dat met de auto??? In Botswana moet je dat regelen wordt gezegd. Daar gaven ze aan dat het in NamibiĆ« geregeld moest worden, maar als we aangeven dat die het goed vonden kunnen we door. De grens tussen NamibiĆ« en Botswana is de River Chobe. Je rijdt over een brug en die verbindt deze 2 landen. Aan de andere kant moeten we eerst onze voeten en de autobanden laten ontsmetten. Men is bang voor mond en klauwzeer, je mag ook geen verse melk, vlees of kaas of groenten het land inbrengen. We hebben van alles bij ons en vertellen over de melk zodat ze de rest niet nakijktl Het truukje werkt en we vertrekken. Ok, we zijn er het land mee uitgekomen en het volgende land mee in, we geloven het wel. De auto komt van origine uit Zuid Afrika en daar gaan we naar toe dus we laten lekker zo. De camping heeft eigen bij elke plek een douche en toilet blokje, heerlijk, en ze hebben echt warm water. Jeetje wat mis ik dan mijn eigen douche maar dit heeft ook wel charme, een paar dagen poedelen of een koude douche, je gaat je eigen huis steeds meer waarderen.
We hebben de malaria tabletten bij ons maar hebben besloten te kijken of we ze wel gaan slikken, zolang we geen muggen zien hebben we ze niet echt nodig. Ik loop vanuit de receptie naar onze kampeerplek en wordt meteen geprikt, ok aan de Malarone dus want thuis komen met een tropische ziekte is geen pretje. We boeken bij de receptie meteen een game drive voor de volgende ochtend, om 05.45 uur moeten we ons melden en ās middags een boottocht over de rivier om de dieren te kunnen zien die gaan drinken.
Vroeg naar bed want om 05.00 uur moeten we eruit.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}