4 augustus 2009 worden we om 05.00 uur wakker bij de Toro Lodge. Slik, dit is wel heel vroeg. We eten snel iets kleins en melden ons bij de receptie. Het schemert nog wat maar het wordt al snel dag. We moeten in een auto stappen die helemaal open is en een soort toneelopstelling heeft. Er zijn 3 banken waar je met ongeveer 4 personen op kunt zitten. We vetrekken en het is verschrikkelijk koud. De chauffeur rijdt maar 60 km per uur maar het waait enorm en al snel zijn we door en door koud. Ik kijk bij de chauffeur in de auto en zie daar een stel dekens liggen. Ik mag ze pakken en geef ze snel door aan de rest. Oef dat scheelt, onze benen worden nu lekker warm. We rijden op de hoofdweg en ineens zien we 3 olifanten staan, de chauffeur stopt en wij zijn enthousiast, eindelijk olifanten. Ze staan rustig langs de kant en gaan ineens over steken. Maken we dat ook eens mee, zomaar over een geasfalteerde weg steken 3 olifanten op hun gemakje over. Dat blijkt later pas het begin te zijn van een zeer indrukwekkende morgen. We zien allerlei antilopes, impala’s, sables, nijlpaarden, apen, buffels en zebra’s. Jammer genoeg geen giraffen en die wilde ik graag nog eens zien. We zien ook nog een luipaard die uit een boom springt en snel weer weg is. Hier in hun natuurlijke omgeving zie je pas hoe goed de schutkleuren van deze dieren werken. Iedereen zit op het puntje van de bank om maar iets te zien en niks te missen. De gids is aardig en stopt voor elk dier en legt alles goed uit.

Onder de indruk komen we om 10.00 uur we terug op de camping. We ontbijten en gaan nog even het dorpje in. Om 14.45 uur worden we weer opgehaald voor een boottocht. De dieren komen dan drinken langs de rivier en dat schijnt prachtig te zijn. We vertrekken en meteen zien we olifanten die tot hun knieën in het water staan om gras te eten. Een gek gezicht. Ze stappen met logge passen door de modder en zoeken gras. Iedere keer trekken ze met hun slurf wat gras uit, slaan het een paar keer op en neer om het zand eruit te slaan en stoppen het in hun bek. In het water zien we iets wat op rotsen lijkt maar dat zijn nijlpaarden die liggen lekker te genieten van de namiddagzon. De krokodillen die we zien liggen rustig op de kant en verroeren zich niet. Opeens komen eruit de struiken enorme grote groepen olifanten aangerend, ze stormen op het water af en beginnen te drinken en zichzelf en elkaar nat te spuiten. Er zitten veel jonge tussen en die worden tussen de grote ingenomen. Een prachtig gezicht iedereen geniet en de foto apparaten klikken en zoemen.

En als klap op de vuurpijl zien we giraffen. Majestueus komen ze uit het gewas gelopen en ze knabbelen aan bomen en struiken. Sommigen schuren met hun lange nekken tegen elkaar waarschijnlijk omdat ze jeuk hebben. Terwijl ik dit typ zie ik het allemaal weer voor me. Het is zo mooi. Ik kan het niet verwoorden. We hebben filmpjes gemaakt en ontzettend veel foto’s daar zullen we jullie zeker nog mee gaan vervelen. Op de terugreis duikt er plotseling naast de boot een nijlpaard op. Ze hebben zulke mooie ogen maar zijn de gevaarlijkste beesten die je tegen kunt komen. ’s Nachts horen we ze ook geluiden maken die een kruising zijn tussen knorren en grommen. Bij het water is het dus oppassen geblazen. We komen terug op de camping en zijn helemaal overdonderd door alle beesten en indrukken. Dit hadden we gehoopt maar niet verwacht. Morgen naar de Victoria Falls. Ik bak nog snel een brood voor de lunch en weer vroeg naar bed. Het was een lange dag.